Είχες ποτέ μια από εκείνες τις ημέρες που όλα φαίνονται να κυλούν ομαλά μέχρι που ξαφνικά όλα αλλάζουν; Λοιπόν, έτσι εξελίχθηκε η μέρα μας πριν από μια εβδομάδα, όταν ο σύζυγός μου και εγώ επισκεφθήκαμε φίλους στις ΗΠΑ.
Σχεδιάσαμε σχολαστικά την ημέρα μας, καθώς έπρεπε να οδηγήσουμε από το Weathersfield της CT στη Βοστώνη, για να προλάβουμε την πτήση μας για το Bend του Όρεγκον. Θα ήταν μεγάλη η μέρα με το ταξίδι μας και φροντίσαμε να έχουμε αρκετό χρόνο για να φτάσουμε εκεί στην ώρα μας.
Μέχρι τις 10 π.μ., είχαμε μαζέψει τα πράγματά μας. Στις 10:45 π.μ., ήμασταν καθ' οδόν για τη Βοστώνη, και προνοήσαμε να έχουμε επιπλέον χρόνο σε περίπτωση που καθυστερούσαμε λόγω αυξημένης κίνησης.
Ωστόσο, αντί για κίνηση, μας βρήκε απρόβλεπτη έντονη χιονόπτωση.
Η εικόνα που συναντήσαμε; Ένας αυτοκινητόδρομος τριών λωρίδων που ήταν καλυμμένος με χιόνι. Το χιόνι έλιωνε από τη θερμότητα των οχημάτων, δημιουργώντας ένα παχύ στρώμα λάσπης, και τα εκχιονιστικά μηχανήματα μόλις είχαν αρχίσει να βγαίνουν στον αυτοκινητόδρομο για να καθαρίσουν τους δρόμους.
Ο φίλος μας, ο οποίος προσφέρθηκε να μας πάει στο αεροδρόμιο και για το οποίο του είμαι ευγνώμων, οδηγούσε σαν καλλιτέχνης που κάνει πατινάζ στον πάγο.
Έδειχνε να οδηγεί με αυτοπεποίθηση, με το ένα χέρι στο τιμόνι και το άλλο να ακουμπάει άνετα στο υποβραχιόνιο, ενώ άλλαζε λωρίδες και φρέναρε όταν χρειαζόταν.
Όλα φαίνονταν να είναι υπό έλεγχο, μέχρι που πέρασε πάνω από ένα ανώμαλο λασπωμένο σημείο μεταξύ των λωρίδων και πάτησε απότομα το φρένο. Ήταν η στιγμή που το αυτοκίνητο ξεκίνησε να γλιστράει στον αυτοκινητόδρομο σαν παγοπέδιλο χωρίς λεπίδες.
Η κατασταση ήταν εκτός ελέγχου.
Και οι τέσσερις μας, με τα μάτια ορθάνοιχτα, με τα χέρια σφιγμένα στα καθίσματά μας, άφωνοι και έντρομοι, με το άγχος να μας κυριεύει, νιώθαμε το αυτοκίνητο να γλιστράει από τη μεσαία στην αριστερή λωρίδα, να κάνει στροφή 90 μοιρών, και να κατευθύνεται ανεξέλεγκτο στο ανηφορικό μεσαίο τμήμα του αυτοκινητόδρομου που μας χώριζε από την αντίθετη κυκλοφορία.
Δευτερόλεπτα μετά, ανεβαίναμε την ανηφόρα!
Το αυτοκίνητο ήταν πλέον κοντά στο να αναποδογυρίσει στη δεξιά πλευρά του, και σε αυτό το σημείο, πραγματικά ανησυχούσαμε. Ως εκ θαύματος, το αυτοκίνητο δεν αναποδογύρισε. Αντιθέτως, επιβράδυνε και τελικά σταμάτησε εντελώς στην άκρη του δρόμου. Η τύχη ήταν με το μέρος μας.
Επιζήσαμε - χωρίς τραυματισμούς, χωρίς υλικές καταστροφές.
Τι πήγε στραβα εκείνη τη μέρα;
Η δική μου στιγμή αφύπνισης ήταν όταν βγήκα από το αυτοκίνητο. Ευτυχώς, ήμουν ακόμα όρθια και ενστικτωδώς έριξα μια ματιά στα ελαστικά. Ήταν το πρώτο πράγμα που έκανα. Αυτά τα ελαστικά δεν ήταν κατάλληλα ούτε για καλοκαιρινές μέρες, πόσο μάλλον για βροχερές και χιονισμένες μέρες. Η διαπίστωση αυτή ήταν συγκλονιστική.
Περισυλλογή!
Το περιστατικό αυτό δεν είχε να κάνει μόνο με το χιόνι και τον απρόβλεπτο καιρό - ήταν ένα κάλεσμα αφύπνισης για να αναλάβουμε δράση και να ελέγξουμε το τιμόνι της ζωής μας ώστε να κατευθυνθούμε προς την κατεύθυνση που επιθυμούμε.
Ακριβώς όπως και στη ζωή, η επιτυχία δεν πέφτει δια μαγείας από τον ουρανό σαν βαριά χιονονιφάδα.
Συχνότερα απ' ό,τι θέλουμε, αντιμετωπίζουμε προκλήσεις που είναι εκτός του ελέγχου μας. Στην περίπτωσή μας, ήταν η απροσδόκητη αλλαγή του καιρού. Σίγουρα, δεν μπορούμε να ελέγξουμε τον καιρό. Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για να σταματήσουμε το χιόνι να πέφτει, όπως δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για να σταματήσουμε τις προκλήσεις της ζωής.
Ωστόσο, μπορούμε να ελέγξουμε το πόσο προετοιμασμένοι είμαστε γι' αυτό! Η διατήρηση ενός ασφαλούς οχήματος για όλες τις καιρικές συνθήκες είναι η ανάληψη δράσης μας.
Η ασφάλεια μας είναι προτεραιότητα!
Συμπέρασμα: Το να διατηρούμε τον έλεγχο, δεν είναι για μία μόνο φορά. Είναι μια σειρά ενεργειών, όπου κάθε ενέργεια και επιλογή που κάνουμε θα προσθέτει στοιχεία που θα μας φέρουν πιο κοντά στην επιτυχίας μας.
Η ζωή μας είναι στα χέρια μας και ο δρόμος προς την επιτυχία είναι στρωμένος με τις επιλογές μας.
Η οδική ασφάλεια είναι κάτι περισσότερο από τους κανόνες οδικής κυκλοφορίας. Είναι νοοτροπία, είναι τρόπος ζωής. Αφορά τη δική μας αφάλεια και προστασία, καθώς και όλων των άλλων με τους οποίους μοιραζόμαστε το δρόμο.
Comments