3 Ιουνίου έχει οριστεί η παγκόσμια ημέρα ποδηλάτου...και με τη λέξη "ποδήλατο", η λέξη "ασφάλεια" έρχεται στο μυαλό μου και ο συνδυαμός αυτός επαναφέρει στη μνήμη μου μια στιγμή απο το παρελθόν, κάποιες δεκαετίες πριν.
Ήμουν περίπου εννέα χρονών, ζούσαμε σε μία ήσυχη γειτονιά της Θεσσαλονίκης στην Ελλάδα. Την αγαπούσα τη γειτονιά μου. Έχω όμορφες παιδικές αναμνήσεις από εκεί.
Το καλοκαίρι ήταν η αγαπημένη μας εποχή, γιατί καθημερινά μετά την ώρα "κοινής ησυχίας", άκουγες τις παιδικές φωνές να δυναμώνουν με κάθε λεπτό που περνούσε. Υπήρχε μία βουβή συμφωνία. Όλα τα παιδιά της γειτονιάς θα μαζευόμασταν να παίξουμε ως την ώρα που δύει ο ήλιος, γύρω στις 9 το βράδυ. Θα παίζαμε πολλά διαφορετικά παιχνίδια, κρυφτό, σχοινάκι, μήλα, ειρήνη ή πόλεμος, θα κάναμε βόλτες με τα ποδήλατα ή απλά θα μοιραζόμασταν ιστορίες καθισμένοι σε κύκλο. Και το πιο υπέροχο ήταν ότι η ηλικία μας δεν είχε σημασία. Ήμασταν όλοι μια μεγάλη ζωντανή παρέα. Κάποιες μέρες ήμασταν 15 με 20 παιδιά.
Στη γειτονιά μας δεν υπήρχε πολύ κίνηση και τα λιγοστά αυτοκίνητα που περιστασιακά θα περνούσαν από το δρόμο, θα ήταν από ανθρώπους που κατοικούσαν εκεί και πολύ πιθανόν τα παιδιά τους να ήταν ανάμεσα μας, οπότε ήταν αρκετά προσεχτικοί. Ωστόσο, εξακολουθούσαμε να έχουμε ατυχήματα... και μία καλοκαιρινή μέρα, ήμουν εγώ το θύμα ενός ατυχήματος!
Ο δρόμος στον οποίο παίζαμε έιχε σε ένα σημείο μία κατηφόρα και εγώ με τις φίλες μου έπαιζα στην άκρη του δρόμου, ακριβώς στο σημείο που τελείωνε η κατηφόρα. Είχα γυρισμένη τη πλάτη μου όταν ξαφνικά άκουσα ένα αγόρι να φωνάζει "Νάαααααααασια" με τρόμο στη φωνή του!
Χωρίς δεύτερη σκέψη, γύρισα το κεφάλι μου και προς μεγάλη μου έκπληξη είδα τον αδερφό μου, τον μοναδικό αδερφό μου, μεγαλύτερο κατα δύο έτη, να με κοιτάει με τα μεγάλα του γαλανά μάτια, έντρομος! Πριν το καταλάβω, βρέθηκα πεσμένη στο έδαφος, να πονάω και να προσπαθώ να καταλάβω τι συνέβη.
Θυμάμαι ακόμη τον πόνο που ένιωσα. Γρατζουνιές στα γόνατα και στος αγκώνες... και η θέα του αίματος στο στόμα μου έκαναν τη μητέρα μου που μας παρακολουθούσε από το μπαλκόνι του σπιτιού μας στον 1ο όροφο της οικοδομής, κυριολεκτικά να κατέβει 2-2 τα σκαλιά και να βρεθεί στο δρόμο για να δει πως είμαι. Ήμουν καλά. Μερικές μελανιές και γρατζουνιές στο σώμα μου και χείλια που στιγμιαία πρήστηκαν σαν μπαλόνια, ήταν το αποτέλεσμα της σύγκρουσης. Ο αδερφός μου οδηγούσε το ποδήλατο του και για κάποιο άγνωστο λόγο, δε μπορούσε να το σταματήσει και με τη φόρα που είχε κατευθύνθηκε κατευθείαν πάνω μου, με χτύπησε, και σταμάτησε λίγα μέτρα πιο κάτω.
Η εικόνα με τα πρησμένα, μελανιασμένα χείλια μου, προκάλεσαν κάποια σχόλια για μερικές μέρες και με τις γρατζουνιές στα γόνατα μου, βίωσα σωματικό και ψυχολογικό πόνο. Τα παιδιά μπορούν να είναι πολύ ευρηματικά με τα σχόλια τους ορισμένες φορές.
Μια εβδομάδα αργότερα, όλα είχαν επιστρέψει στη αρχική τους κατάσταση σα να μην είχε συμβεί τίποτα και η σύγκρουση ήταν πλεόν μακρινή ανάμνηση... για τους υπόλοιπους. Απ' ότι φαίνεται, όχι για μένα αφού ακόμη τη θυμάμαι. Κάτι ακόμη που θυμάμαι πολύ έντονα, είναι ο πατέρας μου, ο οποίος μας έβαλε και τους δυο να καθίσουμε μαζί του και να μας δίνει, κατά τη δική μας άποψη, κύρηγμα για την ασφάλεια μας.
Το ποδήλατο είναι όχημα και εσείς είστε οδηγοί...
Να είστε υπέυθυνοι...
Να είστε προβλέψιμοι...
Να είστε σε επιφυλακή διαρκώς...
Μη τρέχετε...
Να ελέγχετε πως τα φρένα σας λειτουργούν...
Να ελέγχετε τον αέρα στα λάστιχα σας...
Να προσέχετε πεζούς, ηλικιωμένους και παιδιά που παίζουν στο δρόμο...
Προσοχή στα σταθμευμένα οχήματα γιατί δε μπορούν να σας δουν όταν είστε ανάμεσα στα οχήματα...!
και μερικές ακόμη οδηγίες που επανέλαβε αρκετές φορές για να βεβαιωθεί ότι τις καταλάβαμε.
Ευτυχώς, τίποτα χειρότερο δε συνέβη εκείνη την ημέρα. Παρ' όλο που η σύγκρουση ήταν δυνατή με αποτέλεσμα να βρεθώ στο έδαφος με το κεφάλι μου πολύ κοντά στο πεζοδρόμιο, ήμουν τυχερή που την γλύτωσα με μερικές γρατζουνιές και πληγωμ'ενο ηθικό.
Να προσέχετε και να παρατηρείτε αν υπάρχουν παιδιά με ποδήλατα τριγύρω σας. Και για τους γονείς... να μάθετε στα παιδιά σας πως να προστατεύονται, πως να είναι ασφαλείς και μαζί τους να απολαμβάνετε την παγκόσμια Ημέρα Ποδηλάτου.